zondag 15 mei 2011

Gilbertiaans

Philippe Gilbert, ondertussen een fenomeen in de wielersport, zorgt niet alleen op sportief vlak voor een vooruitgang van ‘het Belg zijn’. Zijn overwinningen zijn ook een moment waar Vlamingen en Walen samen achter één iemand staan en waar de politiek even helemaal buiten beschouwing wordt gelaten.

Gilbert heeft in het wielervoorjaar alles stuk gereden. Het begon al in Milaan – San Remo waar Gilbert een bijna perfecte koers reed, maar het in de sprint moest afleggen voor Mattew Goss en Fabian Cancellara. Één week later reed hij op de koppenberg in de ronde van Vlaanderen Cancellara uit het wiel, maar werd hij weer genekt door de Italiaan Pozzato. De koersen daarna eisste Gilbert de hoofdrol op, en in anderhalve week tijd boekte hij 4 overwinningen op een verbluffende manier. Het begon in de Brabantse pijl waar hij gemakkelijk het peloton achter zich liet in gezelschap van Björn Leukemans. In de sprint kwam Leukemans een maat te kort voor de beresterke Philippe Gilbert. Vier dagen later stond de Amstel Gold Race op het programma waar hij op de Cauberg de concurrenten plat walste en dus voor de tweede keer op rij bovenaan op het schavotje mocht staan. Ook de Waalse pijl stond aangekruisd in de agenda van Gilbert. Die overwinning werd prachtig samengevat door Karl Van Nieuwekerke: ‘’ Gilbert bezorgt Hoey een orgasme’’. Zijn Laatste en ultieme doel van het voorjaarsseizoen, Luik-Bastenaken-Luik, was een paar dagen later aan de beurt en Gilbert was topfavoriet. Ook hier reed hij de concurrentie aan flarden, toprenners als Andy en Fränk Schleck waren een maat te klein voor ‘onze Phil’. Met deze fenomenale quatrologie heeft de Waal geschiedenis geschreven.

Wij, Belgen zijn niet meer in te tomen over het succes van Gilbert. Hij doet ons zelfs terug denken aan de tijd van Merckx, ofwel de merckxiaanse tijd. Een Belgische wielrenner waar de concurrentie schrik van heeft. Gilbert is niet alleen één massieve blok kracht maar is ook, net als Merckx, een slimme renner die het gepaste moment weet uit te kiezen om aan te vallen. Gilbert brengt de Belgen korter bij elkaar en laten we hopen dat de politici hier een voorbeeld aan nemen. Het verschil tussen de Walen en Vlamingen is niet zo groot als ze denken. Deze Gilbertiaanse tijd kan wel eens een ommekeer doen te weeg brengen, zodat wij terug trots kunnen zijn op ons ‘Belgenland’.